Menelaos Kanakis
Το πρόβλημα συνήθως εμφανίζεται με τη μορφή ενός καθαρά ψυχολογικού συμπτώματος όπως κατάθλιψη, φοβίες κ.α., με τη μορφή ψυχοσωματικού συμπτώματος όπως ταχυκαρδίες, έλκος κ.α. ή τη μορφή δυσκολιών στην επικοινωνία και τις διαπροσωπικές σχέσεις με αποκορύφωμα τη συντροφική σχέση ή τη σχέση με τα παιδιά.
Η ανάγκη για άμεση ανακούφιση από τον πόνο που συνεπάγεται το σύμπτωμα οδηγεί στην επίσης άμεση απαίτηση και προσδοκία για όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη και γρήγορη λύση.
Η σημερινή αντιμετώπιση των σχετικών αιτημάτων, μέσα σε ένα κλίμα και φιλοσοφία ψυχιατρικοποίησης των ανθρώπινων δυσκολιών έχει καθιερώσει την με πολλή ελαφρότητα χορήγηση χαπιών ή την αναζήτηση εύκολων και γρήγορων λύσεων, με το ελάχιστο ή καθόλου κόστος όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο αλλά στην ουσία σε επίπεδο της ελάχιστης δυνατής συμμετοχής του ανθρώπου στην κατάσταση για την οποία ζητάει αλλαγή.
Μέσα από το στενό αλλά χωρίς ζωή πρίσμα μιας διαγνωστικής εκτίμησης, με την εξουσία που προσδίδει η ταμπέλα μιας ψυχιατρικής ταξινόμησης, ορισμοί όπως κατάθλιψη, ψυχαναγκασμός, φοβική νεύρωση, διαταραχή προσωπικότητας τύπου … κ.α. συνδυάζονται με το σκεύασμα ή το συνδυασμό σκευασμάτων στα οποία πάει να στηρίξει κάποιος την ανατροπή αυτού που τον ταλαιπωρεί με άλλοτε άλλους τρόπους.
Άνθρωποι που μετά από πολύ ή λίγο καιρό στήριξαν τη λύση του προβλήματός τους σε αντίστοιχες μεθόδους συνειδητοποιούν ακόμα πιο απογοητευμένοι ότι η κατάσταση αντί να βελτιώνεται σε πολλές περιπτώσεις όχι μόνο βαλτώνει αλλά και επιδεινώνεται.
Πως μπορεί όμως να λυθεί ένα πρόβλημα αν δεν αντιμετωπιστούν οι αιτίες που το δημιουργούν? Η κατάθλιψη, η φοβία, οι δυσκολίες μιας σχέσης και γενικά το κάθε σύμπτωμα είναι το αποτέλεσμα κάποιων παραγόντων. Η πραγματική ανακούφιση από ένα σύμπτωμα οποιασδήποτε μορφής δεν μπορεί να επέλθει αν δε λυθούν οι αιτίες που το προκαλούν.
Το σύμπτωμα δημιουργείται μέσα σε μια διαδικασία ζωής σε δεδομένα ζωής και μόνο με όρους ζωής είναι που μπορεί να πάψει να υφίσταται. Για αυτό το λόγο έχει να αποκωδικοποιηθεί και να κατανοηθεί.
Το σύμπτωμα είναι πάντα μια πληροφορία και ένα μήνυμα, μιλάει πράγματα και αυτό είναι το αξιοποιήσιμο ως προς την εμφάνισή του. Είναι κάτι περισσότερο από πιστοποίηση της όποιας παθολογίας και για αυτό μπορεί να γίνει αφορμή για ζωή και προχώρημα. Τότε είναι που έχει πολλή ελπίδα γιατί επαναφέρει στη δυνατότητα για ουσιαστική ικανοποίηση και αίσθηση ζωής με νόημα και ομορφιά σε προσωπικό και διαπροσωπικό επίπεδο.
Το απλό κουκούλωμα, το θάψιμο της σκόνης κάτω από το χαλάκι το μόνο που προσφέρει είναι η συσσώρευση περισσότερης σκόνης που θα γίνει πιο αποπνικτική στο μέλλον. Ο κάθε άνθρωπος είναι κάτι περισσότερο από την παθολογία του ή τα συμπτώματά του και αυτό αξίζει να βιώνει όταν επιλέγει να αγγίξει την ανθρώπινη πραγματικότητά του με όρους ζωής.
Μενέλαος Κανάκης
Ψυχολόγος / Κοινωνικός Λειτουργός
Συστημική / Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία
Μουσικοσυνθέτης